Recensies kinder- en jeugdliteratuur

Alle kinderboekrecensies van Bas Maliepaard die sinds november 2009 in Trouw verschenen, zijn nu hier te lezen! Maliepaard is een excellente recensent op zijn gebied, die beknopt en helder schrijft, over weet te brengen waaróm hij iets vindt en nieuwsgierig weet te maken naar de besproken boeken.

Feest!

Want zojuist heeft Uitgeverij Watervis aangekocht de vertaalrechten voor het Nederlandse taalgebied van het prachtige prentenboek Ikke helt alene, over de kleine Lars, die niet helemaal alleen naar school durft te lopen, maar ook niet helemaal alleen blijkt te zijn. Over het overwinnen van angsten, maar weer onnadrukkelijk en poëtisch verbeeld door schrijfster Constance Ørbeck-Nilssen en illustrator Akin Duzakin (bekend van Gewoon maar wachten), die dit boek samen ontwikkelden. Willem Ouwerkerk gaat het vertalen.

Zie ook bericht van 3 mei.

Blíjven voorlezen aan kinderen die zelf hebben leren lezen

NBD/Biblion, de servicedienst van de Nederlandse openbare bibliotheken, zegt over Gewoon maar wachten:

De jonge haas Klumper is zijn vader kwijtgeraakt tijdens het hardlopen. Terwijl hij wacht tot hij gevonden wordt, haalt hij zich van alles in zijn hoofd. Prentvertelling met illustraties in sfeervolle kleuren. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar.

(samenvatting door NBD/Biblion)

Wij zijn zelf van mening dat het boek geschikt is voor voorlezen vanaf 3 of 4 jaar. Zoals eerder hier al uiteengezet vinden wij namelijk dat de tekst (hoe prachtig, poëtisch en literair ook) niet heilig is en het erom gaat de gebeurtenissen en de emoties over te brengen; het kind aan de hand te nemen, een fictionele wereld in. Zie ook onze links over voorlezen.

Over het belang van blijven voorlezen aan kinderen die net zelf (hebben) leren lezen, is heel goed geschreven door Karin Kustermans op de site Vertel eens.

De recensie van NBD/Biblion in zijn geheel:

De jonge haas Klumper is zijn vader kwijtgeraakt tijdens het hardlopen. Meestal durft hij het korenveld heus wel over te steken, maar in zijn eentje lijkt het gevaar toch net iets groter dan anders. Terwijl hij wacht op het donker, vraagt hij zich af of ze hem zullen missen. Zijn moeder vast wel, en zijn kleine broertje ook. Van zijn vader is Klumper niet zo zeker. Was hij maar niet zo bang voor de vos en de uil. Deze vertaling van een Noorse prentvertelling is de eerste publicatie van de nieuwe uitgeverij Watervis. De tekst biedt een inkijkje in de gevoelswereld van een kind en verwoordt heel mooi de angst voor het alleen zijn en de troost die het kind - of het hazenjong in dit geval - put uit het denken aan thuis. Door de lange stukken tekst is het boek niet meteen geschikt voor kleuters, die moeite zullen hebben om de aandacht bij de les te houden. De prenten bij het eigenlijke verhaal zijn vrij sober en donker van kleurenpalet, terwijl de illustraties bij het denken aan thuis heel toepasselijk in warme kleuren en eenvoudige lijnen getekend zijn. Een bijzonder boek over angst en troost. Vanaf ca. 6 jaar.

(NBD|Biblion recensie, T. Mortier)

Vroeg contact met boeken geeft grote voorsprong

Britse onderzoekers hebben vastgesteld dat het wel degelijk loont om te 'lezen' met baby’s. Eenmaal op school blijken de kinderen een grotere woordenschat te hebben, ingewikkelder zinsconstructies te maken en zich beter te kunnen concentreren dan kinderen die niet in de babyleeftijd met boeken bezig zijn geweest. Die voorsprong weten ze bovendien hun gehele schoolloopbaan te behouden. Lees meer ...

> filmpjes over lezen met baby's op BoekStart