Vertaler Willem Ouwerkerk had inzage in de Duitse, Deense en Zweedse vertaling en zag tot zijn verbazing dat het niet ongewoon is 1. te parafraseren, 2. het beter te weten dan de auteur, 3. zinnen weg te laten. We zijn in kinderboekenland, misschien gelden daar andere regels?!
Een mooi voorbeeld is een vertaalster die heus wel weet dat alle tekst uit de hersenpan van hoofdpersoon haasje Klumper komt. Maar wanneer de vader sprekend wordt opgevoerd door zoon Klumper en zegt: "Mamma, jij blijft hier. Ik en Klumper gaan een rondje hardlopen", wordt dit 'verbeterd' in "Klumper en ik gaan een rondje hardlopen." Het is juist de bedoeling dat we ons geamuseerd afvragen of vader haas dat zo gezegd heeft, of dat kleine hazenzoon het ervan maakt...
Deze vertaalster laat elders Klumper's veelzeggende opmerking weg dat ze een nieuwe buurman hebben, die meestal maar in de buurt van zijn hol blijft (na verhaal over een spoorloos verdwenen buurman...). Het kan ook zijn dat de overweging is geweest dat er anders te veel tekstregels zouden komen; het Noors heeft er in het algemeen minder nodig. De tekst zou van de pagina kunnen lopen...
Uitgeverij Watervis heeft dit probleem voorzien en ervoor gekozen waar nodig de tekst altijd de ruimte te geven door de illustratie op de betreffende pagina dan maar iets te verkleinen. Niemand die daar iets van ziet.
O, het wel in orde om dan maar het beeld aan te tasten. Niet dat daar zorgvuldig over is nagedacht, de verhoudingen bepaald, de kleurintensiteit op het formaat aangepast... Tekst en beeld hebben een gelijk belang in prentenboeken en zouden met eenzelfde eerbied en respect behandeld moeten worden...
BeantwoordenVerwijderenhm, een leuke reactie. natuurlijk ben ik het helemaal met je eens. van aantasting is dan ook geen sprake geweest, we spreken hier over minder dan millimeterwerk. je schildert me, zonder de twee naast elkaar te hebben gezien, meteen maar als een cultuurbarbaar af...
BeantwoordenVerwijderen